پروژه بررسي چگونگي گذران اوقات فراغت معلمان زن در شهر ري

پروژه بررسي چگونگي گذران اوقات فراغت معلمان زن در شهر ري 

فهرست مطالب

عنوان

چكيده

مقدمه

فصل اول: كليات (طرح تحقيق)……………… ۱

طرح مسئله …………………………….. ۲

اهميت و ضرورت تحقيق ……………………. ۴

اهداف تحقيق……………………………. ۶

پيشينه تحقيق…………………………… ۷

فصل دوم: مرور رويكردهاي نظري …………… ۱۱

نگاهي اجمالي بر روند تاريخي اوقات فراغت …. ۱۲

صور مختلف گذران اوقات فراغت در ايران ……. ۱۸

اوقات فراغت از ديدگاه اسلام …………….. ۲۲

ادبيات موضوع تحقيق ……………………. ۲۶

اوقات فراغت از ديدگاه جامعه شناسان و انديشمندان     ۲۸

چارچوب نظري ………………………….. ۳۵

فرضيه هاي تحقيق ………………………. ۴۶

انواع وقت ……………………………. ۴۷

ابعاد فراغت ………………………….. ۵۳

متغيرها ……………………………… ۵۶

فصل سوم: روش شناسي تحقيق……………….. ۵۷

روش تحقيق ……………………………. ۵۸

تعريف مفاهيم …………………………. ۶۰

تعريف عملياتي مفاهيم ………………….. ۶۲

فصل چهارم: تجزيه و تحليل اطلاعات ………… ۶۴

تجزيه و تحليل داده ها …………………. ۶۵

آزمون فرضيه ها ……………………….. ۷۷

فصل پنجم: نتيجه گيري و پيشنهادات ……….. ۸۳

نتيجه تحقيق ………………………….. ۸۴

مشكلات تحقيق ………………………….. ۹۰

پيشنهادات ……………………………. ۹۱

منابع

ضمائم

نمونه پرسشنامه

كدنامه

چكيده

اين تحقيق جهت بررسي چگونگي گذران اوقات فراغت معلمان زن شهرري مي باشد. روش انجام اين تحقيق كتابخانه اي و ميداني مي باشد كه تعداد ۴۰ پرسشنامه بين معلمان تعدادي از مدارس دخترانه راهنمايي و دبيرستان شهرري توزيع شد كه تمامي اين پرسشنامه ها برگردانده شدند.

اين تحقيق ۶ فرضيه دارد كه عبارتند از ۱) سنجش اينكه آيا بين ميزان در آمد و نحوه گذران اوقات فراغت رابطه معناداري وجود دارد يا خير ؟

۲) سنجش اين موضوع كه آيا بين سن و نحوه گذران اوقات فراغت رابطه معناداري وجود دارد يا خير ؟ ۳) سنجش اينكه آيا بين وضعيت تاهل و نحوه گذران اوقات فراغت رابطه معنا داري وجود دارد يا خير ؟ ۴) سنجش اين موضوع كه آيا بين سابقه و نحوه گذران اوقات فراغت رابطه معناداري وجود دارد يا خير ؟ ۵) سنجش اين موضوع كه آيا بين تعداد فرزندان و نحوه گذراندن اوقات فراغت رابطه معناداري وجود دارد يا خير ؟۶) سنجش اين موضوع كه آيا بين رشته تدريسي و نحوه گذران اوقات فراغت رابطه معنا داري وجود دارد يا خير ؟

از فرضيه هاي بالا فرضيه هاي ۱ و ۳ رد شدند بقيه فرضيه ها معنا دار بودند. همچنين در اين تحقيق جداول توصيفي و تحليلي نيز ترسيم شده اند.

مقدمه

اوقات فراغت دلپذيرترين اوقات آدمي است ، بخشي از عمر او كه از آن خود اوست ، ساعاتي فارغ از كار روزانه و رنج ايام كه صرف آن چيزي مي كند كه خود مي خواهد ، خود برمي گزيند و اگر عاملي بيروني دخالت نكند ، به رضا و رغبت دل مي گذراند. اين اوقات براي مومنان لحظه هاي خلوت و نيايش معبود ، براي عالمان و انديشمندان دقايق تعمق و تحقيق و تفكر ، براي هنرمندان زمان پديد آوردن و ساختن و براي افراد بي ذكر و فكر و بي هنر ، ملال آورترين اوقات است ، خلاء هايي كه نمي دانند چگونه و با چه وسيله اي پر كنند. و از اين روست كه اين اوقات براي دسته اي بارورترين و شايد گاه مفسده انگيز ترين اوقات است. همين تفاوت بارز ، به ويژه اگر مجموع اوقات سالم و پربار و ناسالم و بي بار را در يك جامعه يا همه جوامع بشري در نظر بگيريم ، نشان مي دهد كه اين بخش از عمل آدمي چه اهميتي مي تواند داشته باشد. زمان عظيمي كه يك سوي آن بارور كردن عمر زندگي و سوي ديگر آن ضايع شدن و هدر رفتن لحظه هاي شيرين و زود گذر است.

تا روزگاران دراز ساعات زندگي مردم ، به گونه اي كه ما امروز معمولا به بخشهاي مختلف تقسيم و از يكديگر متمايز مي كنيم مرز مشخصي وجود نداشت. هنوزهم جامعه هايي كه اين گونه مرز بنديها در آن نيست و كار فراغت و تفريح در آنها به گونه اي باهم عجين است. البته در جامعه ها و در طبقات و قشر هاي مختلف عمر به يكسان نمي گذشت ، اما به طور كلي چيزي به عنوان و نام برنامه عمومي و منظم زندگي كه گذران روز و شب آدمي را تحت قاعده هايي نسبتا معيني در آورد و بخشي از آن را نيز به خود واگذارد وجود نداشت و چنين پديده اي در واقع متعلق به عصر جديد است. عصري كه پس از انقلاب صنعتي در تمدن بشري آغاز گرديد ، عصري كه گروه هاي وسيع مردم را به كارهاي منظم در محيط هاي معين واداشت ، آنها را وادار كرد قسمتي از ساعات شبانه روز خود را فقط به كار ، آن هم با شرايط و ضوابطي كه جامعه تعيين مي كرد اختصاص مي دهد ، قسمتي را صرف بر طرف كردن احتياجات روزانه و اگر وقت ديگري باقي مي ماند به اختيار خود بگذرانند.

تا ساليان سال پس از وقوع انقلاب صنعتي و ايجاد جامعه ماشيني كار همراه با استثمار شديد براي قشرها و طبقاتي از جامعه مجالي براي فراغت باقي نمي گذاشت. كشمكشها و مبارزه ها در گرفت تا سرانجام ساعات كار محدود و محدود تر شد ، از شدت استثمار قدري كاسته شد و بقاي جامعه هاي صنعتي در اين ديده شده كه دولت ها با ايجاد نظارت بر وضع كار و معيشت و گذران زندگي مردم ، توازني را در زندگي اتباع خود برقرار سازند كه حفظ و مراعات آن در نهايت چيزي جز بقاء و نيز غناي بيشتر جامعه نيست. در اين دوره جديد بود كه مفهوم فراغت با ابعاد و ملالي تازه اي كه امروزه هم تا حد زيادي رايج است ، به تدريج در جامعه شكل گرفت و به ويژه در كشور هايي كه پيشرفت صنعتي و اقتصادي چشمگير داشتند ، از جايگاه خاصي برخور دار شد.

پيشرفتهاي ديگر اقتصادي كه با خود رفاه و آسايش بيشتر به همراه آورد ، به گروههاي عظيمتري از مردم اين امكان را بخشيد كه وقت بيشتري از اوقات خود را صرف امور معنوي ، ذوقي و به طور كلي فرهنگي كنند. نتايج سودمند اين تجربه نشان داد كه داشتن برنامه هاي هدايت شده براي صرف درست تر و بارورتر اوقات فراغت مي تواند در دور كردن جامعه از خطر انواع فسادها ، جنايتها و هرز روي ها تا چه حد موثر باشد.

نكته ديگر آنكه چيزيكه اختصاصا امروز با نام اوقات فراغت از آن ياد مي كنيم در روزگاران گذشته با اين نام شناخته نبود.

«اوقات فراغت» با وقت آزاد فرق دارد ، با «بيكاري» ، «اوقات مرده» و نظاير آن نيز فرق دارد. «وقت آزاد» اعم و «اوقات فراغت» اخص مي باشد. در اوقات فراغت كارهاي متعددي چون خوردن ، خوابيدن ، شست و شو ، ديد و بازديد و مانند آنها انجام مي شود كه فراغت بخشي از آن و گاه بخش بسيار كوچكي از آن را تشكيل مي دهد. زيرا لحظه هايي كه بتوان فارغ از وظايف اجتماعي ، خانوادگي و ديگر ، مالك آنها شد براستي كم است. به ويژه در جامعه هايي كه بنياد زندگي بر هدف هاي مادي و بدور از ملاحظات انساني بنا شده است ، اين لحظه ها اندكتراست.

در هر حال هرچه هست «اوقات فراغت» نزديك ترين پيوند را با زندگي معنوي و فرهنگ دارد. اوقاتي كه به ميل و اختيار در راه آموختن ، آفريدن ، ساختن ، پژوهش ، تربيت ، مشاركتهاي داوطلبانه اجتماعي ، خدمات رايگان انساني ، گسترش افقهاي فكري و در بسياري از عرصه هاي ديگر صرف مي شود ، طبعا ارتباط آن با محيط معنوي و فرهنگي جامعه تنگاتنگ است.

همين پيوند بسيار نزديك و تاثير بسيار عميق داشتن اوقات فراغت است كه جوامع آگاه را بر آن داشته است تا با اجراي سياستهاي سنجيده تر و حساب شده تر اقتصادي – اجتماعي و فرهنگي ، ايجاد تسهيلات و خدمات ، فراهم آوردن فضاها و محيطهاي مناسب فرهنگي ، در پيش گرفتن روشهاي تشويق آميز و تدابير ديگر ، «اوقات فراغت» از هرز روي و بطالت دور و به باروري و زايايي نزديك بگردانند و از اين راه موثر بر فضاي علمي و فرهنگي به طور كلي بر ارزشهاي معنوي جامعه بيفزايند.